Конески, Вангелов и македонската нова проза
Пребарувајќи деновиве стари дигитални пораки, ја препрочитав мојата последна преписка со Атанас Вангелов. Сега, кога тој не е повеќе меѓу нас, секој негов пишан збор за мене се преобразува во сведоштво, шифра и завет. Затоа што и тој живееше и твореше, небаре остваруваше личен завет кон Конески. Последните години од животот за него мора да станале
